Relacje – jak nie mieć oczekiwań i roszczeń? 

Znasz różnicę między oczekiwaniem a potrzebą?  Oczekiwania mówią: „masz być taki i taki! Spełniać warunki, wymienione na załączonej liście. Ma być tak i tak. Mam na ciebie pomysł. Akceptacja? Bycie sobą? Pff, a co to?”. Potrzeby mówią po prostu „potrzebuję – miłości, bliskości, dotyku, zrozumienia, bycia zobaczonym”.  Co możesz zrobić z oczekiwaniami? Próbować siebie zmieniać, być dla siebie opresyjnym – aby im sprostać. Próbować zmieniać kogoś i dopasowywać do swojego wzorca, wciąż wyrażając niezadowolenie z tego, kim jest i w jakim jest miejscu ze sobą.  Co możesz zrobić z potrzebami? DAĆ SOBIE TO CZEGO POTRZEBUJESZ, nie uzależniając ich od nikogo i niczego z zewnątrz. Otwierać się na to, aby przyjmować – od siebie i od Wszechświata. 

Co blokuje innych oraz przestrzeń w obdarowywaniu Cię obfitością, zdolną zaspokoić wszystkie Twoje potrzeby? OCZEKIWANIA I ROSZCZENIA!  Widzisz już tę zależność? „No tak, ale kiedy nie będę mieć oczekiwań np. w związku partnerskim, będę tkwić w nieszczęśliwej relacji, trzeba mieć jakieś standardy! Trzeba wiedzieć, czego się chce!” – powie wiele osób. A ja odpowiem – sprawdź co się stanie, kiedy zaczniesz podchodzić do siebie i innych z akceptacją i otwartym sercem.  Nie wychodząc z miejsca braku, które tak często tworzy dynamikę „daj mi! Musisz być taki, bo ja chcę takiego mężczyznę / przyjaciela / syna”.   To blokuje naturalny przepływ miłości, w której możemy wzrastać w relacjach. Jak podchodzić do innych bez oczekiwań i roszczeń?

Przede wszystkim nie mieć ich wobec siebie.  Akceptując siebie bezwarunkowo, przestajemy projektować swojego wewnętrznego krytyka na innych. Przyglądając się temu, jaka rana emocjonalna stoi za zestawem roszczeń… bardzo często to skrzywdzone i nienakarmione wewnętrzne dziecko, próbuje otrzymać z zewnątrz to, czego nie dostało od opiekunów, wciąż szuka potwierdzenia swojej wartości w innych. Najważniejsza wiadomość jest taka, że nikt z zewnątrz mu tego nie da… Kiedy Ty jesteś swoim „oczkiem w głowie” i dajesz sobie to, czego potrzebujesz, nie oczekując tego od innych – inni PRAGNĄ Ci dawać, bo relacja nie opiera się na braku, traumie, roszczeniach i oczekiwaniach a na autentycznej miłości i akceptacji